Otobüste Engelli olmak

Sizlere otobüste yaşadığım bir olayı anlatayım.

Bir gün okula kayıt olmak için bir yakınımla beraber otobüse bindik.İlk durak olduğu için oturacak yer vardı ve boş koltuğa oturdum. Otobüs hareket etti ve her durakta yolcu almaya başladı.Ben oturduğum yerde pencereden dışarıyı izleyip vakit geçirerek bir an önce okula gitmeyi düşünürken 30-35 yaşlarında ayakta kalan adamın biri, yanımda oturan yakınınla konuşmaya,muhabbet etmeye başladılar.
Muhabettelerine ister istemez şahit oldum.
Adam diyorduki: Yaa işte ana-baba terbiyesi olmayanlar böle büyüklerine yer vermezler.
Yakınım: Ona terbiye verecek biri evde yoksa ne yapsın çocuk
Adam: Bunlardan adam olacakda göreceğiz işte
Yakınım:Ya öle deme o daha çocuk sayılır...
konuşmalar böle devm etti gitti..

Adam benım engelli biri olduğumu bilmesine rağmen atıp,tutuyordu.Bense bu konuşmaları duydukça üzülüyor,yerin dibine geçiyordum. Ama yer versem ayakta kalacam, birde tek ayak malum biraz engelli olunca, o kadarlık yolu tek ayak üstünde gidiyor gibi olacağım, bu da benı hem yoracak hemde o kadar sıkışıklıkda iyice rahatsız olacağım.

İçimden boş ver dedim.Ne olursa olsu kalkmayacağım diye düşündüm ve o adama o gün yer vermedim.

Velhasıl otobüse binerken her zaman en arka tarafa giderim.Önlere oturunca birileri başıma dikiliyor rahatsız oluyorum. Otobüste bulunanların bakışların sanki büyüklerine yer vermeyen saygısız biri olarak bana baktığını,düşündüğünü hissediyorum.

Sizlerinde bu tür yaşadığı olaylar varmıdır.Ayrıca ben mı engelli değilim yoksa insanlarmı duyarsız. onu daha anlamış değilim.

Malesef sık sık bu şekilde tutum ve davranışlar oluyor. İnsanlar öncelikle kendilerinden sorumludurlar.Başkalarının,bizlerin yer verip vermemesine karar verme hakkı yok. Zaten uygun ortam ve gücü kendinde bulan kişi yer verir, saygısını gösterir.
Ihlamurçiçeği bu olayı bizimle paylaştığın ve değerli yorumun için teşekkürler. Allah hepimizi gerçekten duyarlı insanlarla karşılaştırsın.

Engelli olduğunu, bile bile sana o sözleri sarf eden adama yazıklar olsun!!!

Bu tür minibüs,otobüs maceraları benim de başıma çok gelmiştir.Allah'tan bayanım ki ;benim engelli olduğumu farketmeseler de ayakta kalanlar benden yer beklemiyorlar Lakin genelde,yani memlekette yolculuk mesafem kısa olduğu için benden sonra binen yaşlılara hep yer vermişimdir ve sapasağlam yayıla yayıla oturan gençlerin yüzünü kızartmışımdır

Ama en son akyurt-ankara istikametinde ayakta yolculuk maceram oldu geçenlerde,düşmemek için asılmaktan bileklerim koptu neredeyse Dersane öğrencisi olduğu çok bariz sıpalar, bırakın yer vermeyi,istiflerini bozmadılar Asıl başta o adamın sarf ettiği sözler onlar için geçerli değil mi?

Haklısın Moonşe..
aslında otobüslerde yerinde durmayan gençler,şımarık çocuklar için söylenmesi gereken sözler olarak kabul edebiliriz. Onlarda zamanla hatalarını anlıyorlarda herşey tecrübeyle sabit.Biraz yaşları ilerlesin o zaman görürüz o gençleri.Değerli yorumun için teşekkürler arkadaşım.